Ervaring in gedichtvorm

Silvia heeft haar ervaring met de medische schildertherapie verwoord in een heel bijzonder gedicht.

Ik weet het nog goed hoe ik bij Karin binnen kwam.
Ik ben nog steeds zo blij dat ze me toen onder haar hoede nam.
Ik was erg gekwetst en heel ontdaan.
Ik wilde steeds overal voor wegvluchten in mijn hoofd, en ergens anders naar toe gaan.
Ik had geen glinstering meer in mijn ogen,
En dacht bij iedereen die ik nieuw tegen kwam” o die zal mij ook wel weer niet mogen”.
Karin ging dus met mij samen aan de slag,
En liet mij steeds meer inzien dat je zo niet denken mag.
Ik voelde steeds meer niet langer alleen,
Ik heb heel veel mensen die om me geven en liefde om me heen.
Je mag je laten zien wie je bent, je lach en je stralende ogen, omdat je nu weet “er zijn mensen die mij om wie ik ben blijven mogen”.
Vergeet die nare gedachten en die vervelende woorden,
Die tot verleden in jou gedachten behoorden.
Kijk voortaan naar het hier en nu en ga door met je leven, met positieve gedachtes die kleur geven aan je leven.